منم عاشق بودم

کسی به خدا گفت:
اگر سر نوشت مرا تو نوشتی
پس چرا ارزو کنم؟
خدا گفت:
شاید نوشته باشم
هر چه ارزو کند!!!
=================
عطرهای خوب ، شیشه ی خالی شان هم بعد سال ها هنوز بوی عطر می دهد ، درست مثل جای خالی تو !
××××××××××××××××××××
نقش ِچشمان ِخمارت ، چه کشیدن دارد ! / سایه ساران ِدو زلفت ، چه لمیدن دارد !
آن قدر خوب و ملیحی که به یک جرعه نگاه / حس مستی لبت طعم چشیدن دارد . . .
.
.
.
.
××××××××××××××××××

بند دلم را به کفش هایت گره زده بودم که هرجا رفتی دلم را با خود ببری ، غافل از اینکه تو پابرهنه میروی و بی خبر !

×××××××××××××××××××
قلب تنها چیزی است که شکسته اش هم کار میکنه .
×××××××××××××××××××
زخم که میخوری ، مزه مزه اش کن ، حتما نمکش آشناست !
×××××××××××××××××××
چقدر جالب ! تو لحظه های داغونی فقط یه نفر میتونه آرومت کنه ، اونم کسیه که داغونت کرده !
×××××××××××××××××××
قبل از اینکه بخواي در مورد من و زندگی من قضاوت کنی...

کفش های منو بپوش و تو راه من قدم بزن،

از خیابون ها و دشتها و کوه هایی بگذر که من گذر كردم...

اشک هایی رو بریز که من ریختم...

... دردها و خوشی های منو تجربه کن...

سال هایی رو بگذرون، که من گذروندم...

روی سنگ هایی بلغز، که من لغزیدم...

دوباره و دوباره بلند شو و توهمون راه سخت قدم بزن، همونطور که من انجام دادم...

بعد، شايد بتوني درمورد من قضاوت کنی... شايد...!

♥ ♪♫♥ ♪♫♥ ♪♫♥ ♪♫♥ ♪♫♥ ♪♫♥ ♪♫♥ ♪♫♥
❤
❤
❤
❤
❤
oooO............
...(....)…Oooo….
….\..(…..(…..)…
…..\_)……)../…..
...………..(_/…...
...
...oooO............
...(....)…Oooo….
….\..(…..(…..)…
…..\_)……)../…..
...………..(_/…...

...oooO............
...(....)…Oooo….
….\..(…..(…..)…
…..\_)……)../…..
...………..(_/…...
❤
❤
❤
❤
××××××××××××××××××
وقتی تخم مرغ به وسیله یک نیرو از خارج می شکند ، یک زندگی به پایان می رسد.
وقتی تخم مرغ به وسیله نیروئی از داخل می شکند ، یک زندگی آغاز می شود.
تغییرات بزرگ همیشه از داخل انسان آغاز می شود.
-----------------------------------------
گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم....

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم.

==================
زندگی را برده بودم با خودم
تا بشویم دست و رویش را
که خوشحالش کنم
عمق استخر وفا
مرد میدانش کنم

زندگی لج کرده بود
کودکانه می گریخت
من به دنبالش شدم
حوصله سر رفت و ریخت

دست های زندگی
پر شد از انبوه غم
من نرفتم سوی او
او شکست در پیچ و خم

مهربان شد این دلم
سوخت از غم های او
من دویدم سوی او
دست من درپای او

زندگی یک خنده کرد
سر به زیر و با وقار
گفت : ای عاشق برو!
من ندارم با تو کار!

حرف های زندگی
گرم بود و آشنا
گفت: من اهل دلم
حل شده ام در صفا

چشم های زندگی
خیره بود در کار عشق
گفتم : اما من چرا؟
خم شدم از بار عشق!

زندگی حرفی نزد
شانه ای بالا کشید
زیر لب آهسته گفت:
آب را دریا چشید

من نشستم پیش او
دست من در موی او
گفتم اما من چرا؟
ره ندارم سوی او!

زندگی جا خورد و گفت
من پُرم از عاشقی
من خودم هم مانده ام
در غم دلداگی!

زندگی از جا پرید
دست ها را در هوا
گفت : من باید برم
پس تو هم با من بیا

گفتم : آخر تا کجا؟
گفت : آن جا را ببین
می رویم تا روشنی
دوست هستیم بعد از این

دست هایم را گرفت
گفت : با هم می رویم
درس اول آشتی
قهر را رد کرده ایم

درس دوم معرفت
یک مداد آماده کن
تا که سر مشقت دهم
بودنت را ساده کن

درس بعدی را نگفت
دست بر چشمش گذاشت
گفت: آن کس برده که
پا به نفس خود گذاشت

درس ها را یک به یک
می شمرد و می سرود
ضربه های قلب من
در صدایش خفته بود

حرف هایش شد تمام
خسته شد از گفتگو
لب به خاموشی گرفت
رفت سراغ شستشو

گفت : از عمق وفا
من ندارم وحشتی
این تویی با طاقتت
تا همین جا نشکنی

این نگفته شیرجه زد
سطح آب شد دایره
دایره ها تو به تو
شد شبیه خاطره

من نشستم گوشه ای
تا که پیدایش شود
عشق گفت: این جا نمان
تا دل همپایش شود

من پریدم توی آب
دست در دامان عشق
زندگی همپای دل
ما همه مهمان عشق
-------------------------------------------
هنگــامــی کــه بــا تــو رو بــه رو مــی‌شــدم،
سنــگ‌پشتــی بــودم،
کــه خــزیــدن در لاک خــود را خــوب مــی‌دانــد،
و در هنــر پنهــان شــدن، بــدعــت‌گــر اســت!

آنگــاه کــه تــو را بــدرود گفتــم،
پــرستــویــی شــده بــودم،
کــه بــال‌هــایــش تــو را همــواره
بــه یــادش مــی‌آورد . . .
- غادة السمان
-------------------------------------------
گاه آرزو مي کنم زورقي باشم براي تو
تا به آنجا برمت که مي خواهي
زورقي توانا به تحمل باري که بر دوش داري
زورقي که هيچگاه واژگون نشود به هر اندازه که نا آرام باشي.
يا درياي زندگي ات متلاطم باشد.
دريايي که در آن مي راني
پيش ازآنکه واپسين نفس را برآرم
پيش ازآنکه پرده فروافتد
پيش از پژمردن آخرين گل
برآنم که زندگي کنم. برآنم که عشق بورزم. برآنم که باشم
در اين جهان ظلماني,در اين روزگار سرشار ازفجايع,در اين دنياي پراز کينه
نزد کساني که نيازمند من اند
کساني که نيازمند ايشانم
کساني که ستايش انگيزند
تا دريابم. شگفتي کنم. بازشناسم. که ام؟
که مي توانم باشم؟
که مي خواهم باشم؟
تا روزها بي ثمر نماند. ساعت ها جان يابد. لحظه ها گران بار شود.
هنگامي که مي خندم.هنگامي که مي گريم
هنگامي که لب فرو مي بندم
در سفرم به سوي تو به سوي خود به سوي خدا
که راهي است نا شناخته,پرخار,ناهموار.
راهي که باري درآن گام مي گذارم که قدم نهاده ام و سر بازگشت ندارم
بي آنکه ديده باشم شکوفايي گلها را
بي آنکه شنيده باشم خروش رودها
بي آنکه به شگفت درآيم از زيبايي حيات
اکنون مرگ مي تواند فراز آيد
کنون مي توانم به راه افتم
اکنون مي توانم بگويم زندگي کردم
- مارکوت بیکل - ترجمه شاملو
-------------------------------------------
اگر داغ رسم قدیم شقایق نبود
اگر دفتر خاطرات طراوت
پر از رد پای دقایق نبود
اگر ذهن آیینه خالی نبود
اگر عادت عابران بی‌خیالی نبود
اگر گوش سنگین این کوچه‌ها
فقط یک نفس می‌توانست
طنین عبوری نسیمانه را
به خاطر سپارد
اگر آسمان می‌توانست یک‌ریز
شبی چشم‌های درشت تو را
جای شبنم ببارد
اگر رد پای نگاه تو را
باد و باران
از این کوچه‌ها آب و جارو نمی‌کرد
اگر قلک کودکی لحظه‌ها را پس انداز می‌کرد
اگر آسمان سفره‌ی هفت رنگ دلش را
برای کسی باز می‌کرد
و می‌شد به رسم امانت
گلی را به دست زمین بسپریم
و از آسمان پس بگیریم
اگر خاک کافر نبود
و روی حقیقت نمی‌ریخت
اگر ساعت آسمان دور باطل نمی‌زد
اگر کوه‌ها کر نبودند
اگر آب‌ها تر نبودند
اگر باد می‌ایستاد
اگر حرف‌های دلم بی اگر بود
اگر فرصت چشم من بیشتر بود
اگر می‌توانستم از خاک
یک دسته لبخند پرپر بچینم
تو را می‌توانستم ای دور!
از دور
یک‌بار دیگر ببینم...


"قیصر امین پور"
-------------------------------------------
آنقدر که همه چیز در حال تغییر و دگرگونی است، بنظر میرسه که خیلی چیزها به پایان میرسه! در حالیکه این پایان نیست! بلکه تغییر است و گاهی تغییر انقدر زیاده که فکر میکنی، چیزی تمام شد! اون چیز ممکنه شیء ، یه رابطه، یه موجود یا یه حتی خودمون باشیم! اصلا ، درست در لحظه ای که متولد شدم، همانموقع کلید حرکت به سوی پایانم نیز زده شد... و انگار رو به اتمام است ، مث شیرینی یک رویای خوب، مث شروع یه از خواب خوب بیدار شدن! مث آخر طعم خوب یه شکلات نسبتا بزرگ! استارت پایان رو حس میکنم که زده شده و کاری ندارم جز اینکه منتظر شمارش معکوس بنشینم! کی میدونه؟ شاید در پایان، حلاوتی غیرقابل پیش بینی، منتظرم باشد! یه انتظار شیرین که باید یاد بگیرم دوستش داشته باشم....
-------------------------------------------
وقتی فکر میکنم روزی که من نیستم، این صفحات هستند، احساس خوبی بهم دست میده!
-------------------------------------------